Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ

                Ο  ΤΟΠΟΣ  ΜΑΣ

            ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ

  Ο Διευρυμένος Δήμος  Χαλκιδέων συστάθηκε με το σχέδιο Καλλικράτης το 2011

και αποτελείται από τις Δημοτικές Ενότητες Χαλκίδας -  Ληλαντίων – Ν.Αρτάκης – Αυλίδας  και Ανθηδόνας .

                     ΠΡΩΗΝ    ΔΗΜΟΣ ΑΝΘΗΔΟΝΟΣ

    Ο πρώην Δήμος Ανθηδόνος  συστάθηκε με το σχέδιο Καποδίστριας το 1997.Αποτελείτο από τα Τοπικά  Διαμερίσματα Δροσιάς και Λουκισίων. Η  έκτασή του είναι 137.266 στρέμματα ,έχει μήκος ακτογραμμής 40 χιλιομέτρων περίπου και ο πληθυσμός μαζί με τους παραθαλάσσιους οικισμούς ξεπερνά τις 7.500 και υπερδιπλασιάζεται τους θερινούς μήνες. Έδρα του Δήμου ήταν η Δροσιά. Βρίσκεται στη Βοιωτική Ακτή του Νομού Ευβοίας, στους πρόποδες του όρους Κτυπάς. Σήμα του Δήμου ήταν « Ο ΓΛΑΥΚΟΣ Ο ΕΝΑΛΙΟΣ » ,μια σημαντική θαλάσσια θεότητα της Αρχαίας Ανθηδόνας ,η οποία ήταν επίνειο των Θηβών.  

                 Δ Ρ Ο Σ Ι Α

Ιστορία – Παράδοση

      Κατά την αρχαία εποχή ,φέρεται στην περιοχή να υπήρχε η πόλη «Χαλία»,που άκμασε στα ιστορικά χρόνια. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας η περιοχή της Δροσιάς ήταν τσιφλίκι του Οθωμανού Χαλίλ Αγά. Μετά την απελευθέρωση ,η περιοχή πέρασε στην ιδιοκτησία του Αλέξανδρου Πετσάλη. Η έκταση του χωριού αγοράσθηκε στις 19 Δεκεμβρίου του έτους 1892 με αριθμό πωλητηρίου συμβολαίου 6801, αντί του ποσού των 350.000 χιλιάδων δραχμών.  Πωλητές ήταν ο Αλέξανδρος Αθαν.Πετσάλης κτηματίας και πρώην Βουλευτής και οι γιοί του Αντώνης Αλ.Πετσάλης ,τελειόφοιτος Νομικής και Αθανάσιος Αλ. Πετσάλης ,δικηγόρος. Αγοραστές ήταν 120 κάτοικοι του χωριού. Ενεργούσε για λογαριασμό τους ο Αντώνιος Ζυγομαλάς ,κτηματίας και Βουλευτής Αττικής .Έτσι προς τιμήν του η μεγάλη πλατεία έχει το όνομά του «Πλατεία Ζυγομαλά».

Παλαιότερα η Δροσιά ονομαζόταν Χάλια έως το 1962. Η ονομασία της πιθανόν να οφείλετε στην αρχαία «Χαλία» . Τα Χάλια ήταν χωρισμένα σε δύο οικισμούς.Τα Άνω – Μεγάλα Χάλια και τα Κάτω – Μικρά Χάλια, που με την οικιστική τους ανάπτυξη ενώθηκαν. Κατά την απογραφή του 1844 (η πρώτη διαθέσιμη απογραφή που ανήκει στον Δήμο Αυλίδας ), στα Μεγάλα Χάλια κατοικούσαν 234 κάτοικοι και στα Μικρά Χάλια 78 κάτοικοι. Έως το 1974 η Κοινότητα Δροσιάς υπαγόταν στην Νομαρχία Βοιωτίας και από το 1974 ανήκει στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευβοίας. Εκκλησιαστικά ανήκει στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας . Σήμερα η Δροσιά αποτελείται από τους  οικισμούς Δροσιά, Κρόνια, Κτυπονήσι ( ακατοίκητο σήμερα), Ξυρόβρυση, Προφήτης Ηλίας και Οντάθι.

                                                 

     

Πως θα πάτε:

      Οδικώς η Δροσιά απέχει από τη Χαλκίδα γύρω στα 5 χιλιόμετρα , 80 χιλιόμετρα περίπου από την Αθήνα και 35 χιλιόμετρα από την Θήβα.

Αξιοθέατα:  

     Κτυπονήσι – Τύμβος Σαλγανέα – Όρος Κτυπάς – Υδροβιότοπος Γλύφας – Λίμνη Αλυκής (υδροβιότοπος από μήνα Νοέμβριο έως Μάιο) –  Αλιευτικό Καταφύγιο – Εκκλησάκι Ζωοδόχου Πηγής -   Παραλίες.

Παραλίες:

    Άγιος Μηνάς – Βαλοπούλα – Καντήλεζα – Μπουρνώντας – Πλάκα – Γάιδαρος – Αλυκές – Βούθονι – Παναγίτσα – Πανόραμα(Βότσαλα) – Κρόνιζα – Σουλκατσή – Εγγλεζονήσι ή Κτυπονήσι.

-          Ο Άγιος Μηνάς είναι μια ανεπτυγμένη τουριστικά περιοχή,με ξενοδοχεία, ψαροταβέρνες και προσελκύει επισκέπτες χειμώνα-καλοκαίρι

-          Παραλία Αλυκών: Οργανωμένη παραλία, με τεράστια αμμουδιά .Βραβευμένη με ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ. Η τεράστια αμμουδιά και τα μπαράκια της αποτελούν πόλο έλξης για τους επισκέπτες από το πρωί έως αργά το βράδυ. Είναι ιδιαίτερα γνωστή. Σε απόσταση 200 μέτρων από το κέντρο της παραλίας ,δυτικά ,υπάρχει η λίμνη της Αλυκής ,που αποτελεί πλούσιο υδροβιότοπο από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάιο.   

-          Παραλία Παναγίτσας: Σε απόσταση δύο χιλιομέτρων περίπου από την παραλία των Αλυκών ,βρίσκεται η παραλία της Παναγίτσας .Πήρε το όνομά της από το γραφικό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής .Το εκκλησάκι λόγω της γραφικής του θέσης ,αποτελεί πόλο έλξης τέλεσης μυστηρίων Γάμων και Βαπτίσεων. Μπροστά του εκτείνεται το Αλιευτικό Καταφύγιο και απέναντί του βρίσκεται το γραφικό Εγγλεζονήσι με το υπέροχο ηλιοβασίλεμα και στο μέσον της παραλίας είναι ο Τύμβος του Σαλγανέα (Σωρός ή Λιθοσωρός). Σύμφωνα με τον συγγραφέα των «Γεωγραφικών» Στράβωνα ( Έλληνας γεωγράφος 63 π.Χ. – 24 μ.Χ.), ο  Βοιωτός  πλοηγός  Σαλγανέας ,διατάχθηκε από τους Πέρσες να οδηγήσει  τον στόλο τους στα νερά του Ευβοϊκού κόλπου, μετά την ναυμαχία του Αρτεμισίου .Οι πλέοντες προς την Χαλκίδα από τον βόρειο Ευβοϊκό κόλπο είχαν την ψευδαίσθηση ότι ο Εύριπος δεν είναι πορθμός αλλά κόλπος. Κατά τον Στράβωνα , όταν ο στόλος πλησίαζε τον Εύριπο, ο Πέρσης ναύαρχος του Ξέρξη Μεγαβάτης, διέταξε να θανατωθεί ο Σαλγανέας ,επειδή πίστευε πως σκόπιμα οδήγησε το στόλο σε αδιέξοδο για να δώσει καιρό στους Έλληνες να οργανώσουν αποτελεσματικότερα τη δεύτερη γραμμή άμυνάς τους .Όταν όμως ο  Μεγαβάτης πλησιάζοντας τον Εύριπο ,διαπίστωσε την ύπαρξη του  πορθμού μετάνιωσε για την εκτέλεση του Σαλγανέα και διέταξε να τον τιμήσουν, ανεγείροντας επί του τάφου του τύμβο.Λέγεται ότι κάθε Πέρσης ναύτης άφησε από μια πέτρα πάνω στον τάφο του Σαλγανέα και έτσι δημιουργήθηκε ο Σωρός. Κατά την αρχαιότητα στο λόφο φέρεται να υπήρχε μικρή οχυρή πόλη ,που άκμασε στους προϊστορικούς χρόνους .Πιθανόν να καταστράφηκε από το Ρωμαίο Ύπατο Σύλλα, ο οποίος ταυτόχρονα κατάστρεψε την Ανθηδόνα, και άλλες πόλεις κατά την διάρκεια των Μυθριδατικών πολέμων το 88 π.Χ.

-          Εγγλεζονήσι ή Κτυπονήσι ή Γραμμούσα: Πανέμορφο πευκόφυτο νησάκι ,με πλούσια βλάστηση και με φανταστικές αμμουδιές, όπου βρίσκουν καταφύγιο αγριοκούνελα και αγριοπερίστερα. Έχει έκταση περίπου 220 στρέμματα, μέγιστο πλάτος περί τα 300 μ.και μέγιστο μήκος 1050 μ. Στο νησάκι υπάρχει το εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου του Νεομάρτυρα του εν Βουναίνοις , κτισμένο στα τέλη του 19^ου αιώνα (την δεκαετία του 1860), από ντόπιους κατοίκους. Γιορτάζει στις 9 Μαΐου με χορούς και πανηγύρια με την συνοδεία παραδοσιακών οργάνων και ήχων .Η ονομασία Εγγλεζονήσι οφείλεται σε έναν Άγγλο λόρδο τον Φράνσις Τρουβίλ Πίτρ, ο οποίος νοίκιασε το νησί πριν από τον  Β΄  Παγκόσμιο Πόλεμο (1930) και έχτισε μια πανέμορφη βίλλα. Κατά την διάρκεια του πολέμου το νησί βομβαρδίστηκε από τους Ιταλούς ,αλλά ο Άγγλος λόρδος είχε προλάβει να διαφύγει .Σήμερα σώζονται ερείπια της βίλλας. Στο μέσον της ανατολικής πλευράς του νησιού υπάρχει πηγάδι με πόσιμο νερό. Σήμερα το νησί είναι ακατοίκητο. Η επίσκεψη γίνεται μόνο με ιδιωτικά σκάφη.  

-          Όρος Κτυπάς ή Μεσσάπιον: Βρίσκεται δυτικά της Δροσιάς ,με υψόμετρο 1.021 μέτρα και υψώνεται απότομα πάνω από τη θάλασσα του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου. Αιώνες τώρα πλουσιοπάροχα δωρίζει τη δροσιά του ,το ζωογόνο αέρα του και τις υπέροχες μυρωδιές του από το πλήθος των φυτών και των δένδρων που το σκεπάζουν. Στην κορυφή του κατά την αρχαιότητα  λέγεται ότι υπήρχε φρυκτωρία (ο πρωτόγονος οπτικός τηλέγραφος των αρχαίων. Με φρυκτούς-πυρσούς- συνεννόηση και μετάδοση ειδήσεων ή διαταγών σε μεγάλες αποστάσεις), μέσω της οποίας μεταφέρθηκε η είδηση της άλωσης της Τροίας στις Μυκήνες. Ακολούθησε τη διαδρομή: Τροία-Λήμνος-Άθως-Πήλιο-Μάκιστος(Καντήλι)-Μεσσάπιον(Κτυπάς)-Κιθαιρών-Γεράνεια-Αραχναίο-Ανάκτορο Μυκηνών. Επίσης στην κορυφή λέγεται ότι υπάρχει σβησμένο ηφαίστειο.

-          Περιοχή Γλύφας : Βρίσκεται στη Εθνική Οδό Αθηνών Χαλκίδας(μέσω παλαιάς γέφυρας) ,γνωστή για τα καλοκαιρινά κλαμπ .Στην περιοχή υπάρχει λίμνη - υδροβιότοπος .

.